De bezem

De Bezem - de Roeping

Al mijn halve leven weet ik (Danker) me bezig te houden met massa's info over 'Je Roeping!' Het vinden, het zoeken, het te leven, te leren herkennen,... Je Roeping, hoe groots is dit?! Ga er maar eens voor zitten, sluit je ogen, in het koppie wat rust (parkeer even alle things-to-do) haal eens diep adem en stel jezelf de vraag: wat is mijn roeping? Hoe diep kan een vraag gaan? Voel je 'm?

Ik hoor/voel al diverse vragen op me afkomen van jullie. De belangrijkste: heb ik er eentje dan? Ja, natuurlijk heb je er eentje.

Je bent toch geen rotsblok.

Het is aan ieder individu op deze planeet om te beslissen hoe zijn/haar tijd door te brengen. Het 'maar-ondergaan' of er iets van maken, het is aan jezelf. Jouw keuze, jouw verantwoordelijkheid. 

Volgende vraag schiet nu voorbij natuurlijk: WAT IS MIJN ROEPING DAN?! Nu begint het interessant te worden, dat is pas een echte vraag wat-is-mijn-roeping?! 

Na 30jr vragen stellen aan mezelf, leven, niet-leven, vluchten-vechten, balen, lachen, boos zijn, afzien, leren, genieten, luisteren, niet-luisteren,  jaloers zijn, vrijgevig zijn, ontmoetingen (mooie en zeker ook niet mooie persoonlijkheden), tegenslagen aan de lopende band verwerken, dom zijn, slim zijn, ondernemen, lui zijn,....weet ik NU 1 ding, mijn roeping begon op mijn 17e. 

Je roeping begint ALTIJD met een AHA-ervaring. ALTIJD! Het begint met een gewaarwording. Na talloze interviews en ontmoetingen met zeer boeiende persoonlijkheden die in hun hart zijn gaan leven werd me 1 ding heel snel duidelijk, HEEL duidelijk. Het AHA-moment! Ze omschreven het allemaal als het moment waarin ze zich zelf de vraag stelden: is dit het NU? Er is toch wel meer voor mij in dit leven?!

Ik weet als je deze zin nu nog een keer hardop voorleest dat je de vraag letterlijk gaat voelen en jezelf NU afvraagt: is dit het NU is er niet meer voor mij?! Dit is een heel belangrijk moment waarmee je eigenlijk aan de slag moet (als je behoefte hebt aan meer uiteraard!). Natuurlijk is er meer, er is een reden waarom je hier bent. Het is het moment, deze AHA-ervaring, waarop je kan beslissen dat je meer gaat zijn in dit leven, je gaat kiezen. Je wilt meer zijn dan een passant in dit leven op deze planeet. Ik wel in ieder geval. Jouw leven! Deze beslissing is altijd omgeven met een diep verlangen (burning desire) en gevoel van dat er meer is in dit leven. Niet onbelangrijk detail! Voel de vraag. 

Gewaarwording is dus letterlijk de voorbereiding op jouw roeping! Dus om jouw roeping onder ogen te komen zal je moeten gaan geloven dat je 'geroepen' wordt naar 'iets' en meer hoeft het niet te zijn (voorlopig). 

Mijn AHA-moment?! Ik weet die nog heel goed. Net mijn MAVO diploma gehaald, prachtige zomer, einde schoolbanken-opstandige-energie-in-mijn-lijfje en vol geen-zin-meer-in-leren-energie-werken-centjes-verdienen-weekend-uitgaan-met-vrienden-modus. Detail: mijn ouders hadden een aannemersbedrijf in weg- waterbouwkunde en mijn Pa was er eentje vd zeer harde leerschool. Vanaf mijn 12e jaar elke vakantie/vrije dag v school: werken. Dus MAVO diploma vers op zak, werken! 

Hij had net een serieus project afgerond in de polder ergens in Zeeland (het ligt er nog strak bij btw) en de laatste actie voor oplevering van het project is zand in de voegen vd straatstenen vegen. Ouderwets nog met de bezem. Hij zette mij om 7u s ochtends daar af, giga lap straatwerk, koffie/brood en een bezem en weg was hij weer. Daar sta je dan vol afschuw en ook weer angst (hij had er nog al een handje van mij te vergeten op te halen als hij me ergens had afgezet, van jongs af aan al). 

Ik kon geen kant op. Vegen dus...vegen, vegen, vegen en vooral alleen zijn. Tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet of hij dit bewust heeft gedaan. Nooit gevraagd ook. Vegen, vegen en nog eens vegen en gaandeweg al dat vegen kwam er rust in mijn hoofd, ik werd 1 met het alleen zijn, 1 met het veegritme....1 met mezelf. 

Plots stopte ik met vegen en keek om me heen, het was net alsof er ineens iemand achter mij stond, keek naar mijn bezem, keek nog eens om me heen en voelde letterlijk een energie door me heen stromen met als fundering de vraag: ga jij dit voor de rest van je leven doen? Ik kan veel meer, ik ben veel slimmer dan dit...er is meer uit het leven hier (letterlijk hier in de polder v Zeeland!) te halen. Ik voelde de gewaarwording en de verbinding naar het meer samenvloeien in mij. Mijn pad. 

Het is een ander pad geworden (letterlijk vertrokken vh platteland, letterlijk de grenzen v mijn kunnen gaan zoeken, letterlijk het hart gaan volgen,...). Op zoek naar De Roeping...mijn Roeping! 

O ja, ik heb die dag uiteindelijk nog mijn 'knapzak' en bezem in de berm moeten verstoppen en kunnen hardlopen naar huis...

Wat is jouw ROEPING? 

​Danker